"Een
onderwijzeres in New York onderwees haar klas over de gevolgen van pesten. Ze
gaf hen de volgende opdracht. Ze gaf alle kinderen in de klas een stuk papier
en zei hen het te verfomfaaien, het te verkreukelen, er een prop van te maken,
het op de grond te gooien en er op te stampen. Kortom er echt een puinhoop van
te maken,
maar het niet te verscheuren. De kinderen vonden dat wel een leuke opdracht en
deden hun best het blad zo veel mogelijk te verkreukelen. Toen kregen ze de
opdracht om het papier voorzichtig weer open te vouwen, zodat het niet scheurde
en het weer glad te strijken. Ze liet hen zien hoe vol littekens en vuil het
papier was geworden. Toen zei ze de de klas dat ze het papier moesten zeggen
dat het hen speet dat ze het zo verkreukeld hadden. Maar hoe vaak ze ook zeiden
dat het hen speet en hoe ze hun best ook deden om de kreukels weer uit het
papier te halen, het lukte hen niet om het blad in de vorige gladde staat terug
te krijgen. Ze wees haar leerlingen op alle littekens die ze achterlieten. En
dat die littekens nooit meer zullen verdwijnen, hoe hard ze ook probeerden ze
te repareren. Dat is wat er gebeurt als een kind een ander kind pest. Je kan
zeggen dat het je spijt, je kan proberen het weer goed te maken, maar de
littekens zijn er en die blijven. Mensen van 80 kunnen nu nog navertellen hoe
ze op de lagere school gepest werden. De kreukels gingen er niet meer uit. De
gezichten van de kinderen in de klas vertelden haar dat haar boodschap was
overgekomen.Kopieer dit bericht als je tegen pesten bent, want het is zo bepalend en het brengt veel meer schade aan dan je denkt!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten