Kinderen verkleden zich graag. Ze vinden het leuk om volwassenen of figuren uit sprookjes, films of boeken te imiteren. Zelfs met weinig materiaal kan je leuke dingen doen, maar je kan ook een stap verder gaan en echte levende standbeelden maken.
Wat is een levend standbeeld?
Een levend standbeeld wordt gevormd door één of meerdere personen, die op een standbeeld lijken. Dit wordt bereikt door schmink en aangepaste kleding. De persoon of personen mogen zich niet bewegen, hetgeen zeer veel concentratie en een groot uithoudingsvermogen vergt.
Beschouwen
Je loopt door de straat en ziet een standbeeld staan. Je blik blijft even hangen, want het beeld was je niet eerder opgevallen. Bovendien staan er verbaasde mensen te kijken, dus het moet iets nieuws zijn. En dan, plots een beweging! Het standbeeld leeft!
Een levend standbeeld is subtiel en verrassend tegelijk. Het trekt de aandacht van de voorbijgangers, ze blijven verwonderd staan. Een levend standbeeld nodigt ook uit tot interactie, toeschouwers willen graag een beweging uitlokken van het standbeeld. Een levend standbeeld staat dus niet zomaar stil, maar voert een dialoog met het publiek via bewegingen.
vrijdag 27 januari 2012
woensdag 25 januari 2012
Schilderen en stop motion
An encounter with Karolien Soete from karolien soete on Vimeo.
En dankzij het internet kom je nog eens iets te weten van een oud klasgenoot!
maandag 23 januari 2012
Een verslag van het sinterklaasproject
De etalages in onze gemeente zagen er in de sinterklaasperiode net iets anders uit. Dertien klassen van onze school zetten zich in om muzisch te werken rond Sinterklaas en Zwarte Piet. Heel wat toffe ideetjes kwamen naar boven en deze mochten zeker gezien worden!
De sintideetjes:
Foto’s van tableau vivant, gemaakt in de winkel
Collografie
Zwarte Pieten met electradraad
Huizenrij met silhouetten van Zwarte Pieten
Sint en Piet, collage met brillen
Monotype van een verhaal van Sinterklaas
Sint en Piet, collage met stof
Slogans met picnicletters
Portret van Sint en Piet in houtskool
Elfjes over Sint en Piet
Poster(boot met Zwarte Pieten)met foto’s van de leerlingen ingevoegd met Photoshop
Afdrukken met elastieken
2 stoelen gedecoreerd in het thema
Staf met broodzakken, taart en Zwarte Pieten
Pizzadozen met silhouetten in zwart papier
Schoenen in de hoofdkleuren vol met kleine tekeningen over het thema
Kleiwerkjes in rood en zwart
Bierkaartjes in de hoofdkleuren met portret van Sint of Piet
Linosnede’ s van Sint en Zwarte Piet
Portrettekeningen in potlood
Sint en Piet, collage met geld
Sint en Piet geïnspireerd op Andy Warhol
Zwarte Piet in de bloemetjes
Foto’s van de tekeningen van het verhaal (de tekeningen werden gebruikt tijdens het toneelstukje op het Sintfeest)
Grote silhouetten in rood en zwart
zaterdag 14 januari 2012
Gaston Chaissac op bezoek bij meester Jan!
Gaston Chaissac (1910-1964) was een Franse schilder en dichter. Hij groeit op in een arm gezin en is vaak ziek. In 1934 verhuist hij naar Parijs en werkt als schoenmaker. Hij komt er in contact met kunstenaars en besluit zichzelf te leren schilderen. In 1942 verhuist hij met zijn vrouw naar de Vendée. Het contact met Parijse kunstenaars en galerieën kan dan alleen nog per brief. Zijn werk werd alleen door hen gewaardeerd. Pas na zijn dood kreeg zijn werk erkenning bij het grotere publiek. Chaissac wordt één van de meest vrije en uitdagende figuren van de kunstwereld in zijn tijd genoemd. Hij gebruikte vele technieken en verwerkte ook vaak gebruikte materialen in zijn werk: schilderen van golfkarton, afkrabben van verf, gebruik van oude kranten, schillen, lappen etc. Daarnaast schilderde hij op elke ondergrond die hij tegenkwam, maakte pen- en inkttekeningen, aquarellen, olieverfschilderijen, collages en ongewone driedimensionele werken. Chaissac kenmerkte zijn eigen stijl als 'rustiek modern'. Hij wordt soms ook ingedeeld bij de kunststroming 'art brut' waartoe ook Dubuffet behoort.
Deze kunstenaar inspireerde meester Jan van het zesde leerjaar met deze prachtige resultaten tot gevolg!
Beschouwen: Bespreek het werk van Chaissac met de opvallende kenmerken: dikke zwarte lijnen die kleurvlakken scheiden, weinig diepte, gezichten worden eenvoudig weergegeven, witte vlakken.
Creëren: de leerlingen zoeken in tijdschriften, behangpapier, kranten, ... interessante vlakken en maken een selectie daarin. Op een groot blad (minimum A2) maken ze met deze vlakken een compositie en kleven die. Zorg dat de vlakken niet te klein zijn. Daarna scheiden ze de vlakken met dikke zwarte lijnen. In één van de vlakken schilderen ze een eenvoudig gezicht.
zaterdag 7 januari 2012
donderdag 5 januari 2012
Gerhard Richter wordt 80: een panorama van zijn werk in Londen!
Iets eenvoudigs op een uitzonderlijke manier schilderen!
Ter ere van het tachtigste levensjaar van Gerhard Richter (1932) stelt Tate Modern diens werk tentoon in de overzichtstentoonstelling Panorama. Met zijn oeuvre bewijst de Duitse schilder dat het traditionele medium zijn charme nog niet heeft verloren.
Gerhard Richter
(1932 Dresden)
De Duitse schilder Gerhard Richter heeft een indrukwekkend en veelzijdig oeuvre opgebouwd. Gedurende zijn kunstenaarschap heeft hij in uiteenlopende stijlen gewerkt. Een deel van zijn werk toont overeenkomsten met het hyperrealisme. Andere werken kunnen gerekend worden tot de fundamentele schilderkunst. Richter wijst de richtingen waarin hij in het verleden gewerkt heeft niet af. Soms grijpt hij daar zelfs op terug.
Gerhard Richter - Panorama from Abstract Critical on Vimeo.
Sehen Sie sich dieses großartige MSN-Video an: Gerhard Richter Painting
Vanaf 1968 schildert hij abstracte werken. Aanvankelijk waren die zeer kleurrijk. Hierna begon hij monochrome doeken te schilderen. In het begin zijn die doeken in kleur geschilderd, vervolgens in grijstinten. Grijs trekt Richter aan omdat het volgens hem de enige kleur is die niet de neiging heeft naar iets uit de realiteit te verwijzen. Dezelfde tint grijs gebruikt hij op verscheidene doeken die soms alleen van elkaar verschillen door de textuur. Dergelijke schilderijen zijn typerend voor de fundamentele schilderkunst.
In de eerste helft van de jaren zeventig raakte hij zeer geïnteresseerd in schilderachtige effecten in abstracte beelden. Zijn doeken uit die tijd zijn vaak kleurrijk en monumentaal. Grote schilderachtige penseelstreken zijn soms verbeeld door minutieus penseelstreken na te schilderen. Abstractie en realiteit vallen daardoor op een eigenaardige wijze samen.
Leonardo da Vinci in Londen! Een hype?
http://www.deredactie.be/
Ik zoek het dit weekend uit. Dit weekend staan Leonardo da Vinci en Gerhard Richter op het menu. Als voorbereiding surf ik wat info. Gegevens over da Vinci vind ik op de site van het museum: www.nationalgallery.org.uk
De Mona Lisa ontbreekt, maar verder is het de belangrijkste tentoonstelling ooit van het schilderwerk van Leonardo da Vinci: 'Leonardo, schilder aan het Hof van Milaan'. Er zijn schilderijen en tekeningen bij elkaar gebracht die je anders nooit op één plek kunt
Op een blog las ik het volgende artikel, waarin de auteur schrijft dat de tentoonstelling door de voorafgaande media-aandacht een (al dan niet terechte?) hype geworden is:
Wij kennen hem vooral als alchimist, wetenschapper, voorbode van vele technische uitvindingen van onze eeuw, als iemand die onze computers geweldig zou vinden. Hoewel Leonardo heel weinig schilderijen is begonnen en nog minder heeft afgemaakt, gaat onze gemiddelde kennis over zijn kunst meestal niet verder dan de ironische, licht-arrogante glimlach van de geïconiseerde 'donna Lisa'.
Met de in november geopende tentoonstelling 'Leonardo da Vinci: Painter at the court of Milan' wil de National Gallery in Londen haar publiek de kans geven om een brede selectie uit het oeuvre van de kunstenaar te kunnen bewonderen. Leonardo da Vinci wordt hier uitsluitend als schilder en tekenaar gepresenteerd. Deze keer zijn er geen ontwerpen of modellen van 'helikopters' of 'tanks' te zien.
Deze 'droom'-overzichtstentoonstelling betoont eer aan Leonardo als grootste genie aller tijden.
Hoewel de National Gallery bij de promotie van de tentoonstelling een speciale nadruk legt op de negen schilderijen van Leonardo, wordt minder dan de helft hiervan door verschillende specialisten unaniem als authentieke werken van Da Vinci gezien: 'De boetvaardige Hiëronymus', de Parijse versie van 'Madonna in de grot', 'De dame met een hermelijn' en 'La Belle Ferronière'.
De tentoonstelling is relatief groot en kan een kunstliefhebber zeker voor een aantal uren geboeid houden, ook al zit er in principe weinig verrassing in. Al vooraf, uit reportages in de media of eigen kennis van Leonardo's oeuvre, is het niet ingewikkeld om je voor te stellen wat je ongeveer te zien zal krijgen.
Wij leven in het tijdperk van Da Vinci 'codes'. Niet alleen het populaire boek van Dan Brown, maar ook de theorieën die regelmatig verschijnen over een nieuwe mogelijke identiteit van het model voor het portret van Mona Lisa, geven ons geen kans om belangstelling voor Leonardo's mysteries te verliezen. Waar andere tentoonstellingen met een even interessante inhoud, zoals bijvoorbeeld de Gossaert-tentoonstelling in hetzelfde museum eerder dit jaar, aanzienlijk minder bezoekers trekken, staat voor in totaal negen schilderijen van Leonardo het publiek in rijen voor de deur, houdt de media-aandacht niet op, en betaalt men inmiddels op de zwarte markt 300 pond voor een kaartje. Hoeveel van deze mensen die een bezoek brengen aan het Louvre in Parijs zouden, op weg naar de zaal met 'Mona Lisa', even stoppen om te kijken naar de andere vijf schilderijen in dit museum van Leonardo waarvan twee nu in Londen zo veel furore maken...?
Bron: www.allesoverkunst.nl
Leonardo da Vinci (1452 - 1519)
Florentijns kunstenaar, wetenschapper, uitvinder, architect, astronoom, dichter. Centraal stond zijn grote talent als tekenaar.
Geboren in het dorpje Vinci, werd Leonardo gevormd in het nabijgelegen Florence, waar hij ondermeer studeerde onder Andrea del Verrocchio. In 1482 vertrok hij naar Milaan, waar hij bij Ludovico Sforza verbleef en o.a. Het laatste avondmaal maakte. Nadat Milaan door Franse troepen was ingenomen (1499) reisde Leonardo weer naar Florence, waar hij van 1503 tot 1506 verbleef. In het Palazzo Vecchio werkte hij aan - grotendeels verloren gegane - muurschilderingen. Tot 1512 woonde hij wederom in Milaan, een periode waarin hij veel wetenschappelijke studies uitvoerde. Veel aantekeningen en schetsen hiervan zijn bewaard gebleven.
In 1513 wordt een schilderij voltooid waaraan hij in 1503 begonnen was en dat bij elke verhuizing meeging: La Gioconda (beter bekend als de Mona Lisa, te bezichtigen in het Louvre te Parijs).
Tussen 1514 en 1516 verbleef Leonardo op uitnodiging van paus Leo X in Rome. In 1516 wordt Leonardo door de Franse koning uitgenodigd naar Frankrijk te komen. Tot zijn dood in 1519 woonde hij daar in een landhuis bij Amboise, samen met zijn vrienden Melzi en Salai.
De veelzijdigheid van zijn genie blijkt misschien wel het best uit het feit dat de man die vooral bekend is als schilder van de Mona Lisa ook als de eerste geoloog kan worden beschouwd. Da Vinci was betrokken bij de aanleg van kanalen in Noord-Italië en bestudeerde daarvoor o.a. het ontstaan van fossielen, erosie en sedimentatie door rivieren en de opheffing van zeebodem tot land. Voorwaar een homo universalis.
Ik zoek het dit weekend uit. Dit weekend staan Leonardo da Vinci en Gerhard Richter op het menu. Als voorbereiding surf ik wat info. Gegevens over da Vinci vind ik op de site van het museum: www.nationalgallery.org.uk
De Mona Lisa ontbreekt, maar verder is het de belangrijkste tentoonstelling ooit van het schilderwerk van Leonardo da Vinci: 'Leonardo, schilder aan het Hof van Milaan'. Er zijn schilderijen en tekeningen bij elkaar gebracht die je anders nooit op één plek kunt
Op een blog las ik het volgende artikel, waarin de auteur schrijft dat de tentoonstelling door de voorafgaande media-aandacht een (al dan niet terechte?) hype geworden is:
Wij kennen hem vooral als alchimist, wetenschapper, voorbode van vele technische uitvindingen van onze eeuw, als iemand die onze computers geweldig zou vinden. Hoewel Leonardo heel weinig schilderijen is begonnen en nog minder heeft afgemaakt, gaat onze gemiddelde kennis over zijn kunst meestal niet verder dan de ironische, licht-arrogante glimlach van de geïconiseerde 'donna Lisa'.
Met de in november geopende tentoonstelling 'Leonardo da Vinci: Painter at the court of Milan' wil de National Gallery in Londen haar publiek de kans geven om een brede selectie uit het oeuvre van de kunstenaar te kunnen bewonderen. Leonardo da Vinci wordt hier uitsluitend als schilder en tekenaar gepresenteerd. Deze keer zijn er geen ontwerpen of modellen van 'helikopters' of 'tanks' te zien.
Deze 'droom'-overzichtstentoonstelling betoont eer aan Leonardo als grootste genie aller tijden.
Hoewel de National Gallery bij de promotie van de tentoonstelling een speciale nadruk legt op de negen schilderijen van Leonardo, wordt minder dan de helft hiervan door verschillende specialisten unaniem als authentieke werken van Da Vinci gezien: 'De boetvaardige Hiëronymus', de Parijse versie van 'Madonna in de grot', 'De dame met een hermelijn' en 'La Belle Ferronière'.
De tentoonstelling is relatief groot en kan een kunstliefhebber zeker voor een aantal uren geboeid houden, ook al zit er in principe weinig verrassing in. Al vooraf, uit reportages in de media of eigen kennis van Leonardo's oeuvre, is het niet ingewikkeld om je voor te stellen wat je ongeveer te zien zal krijgen.
Wij leven in het tijdperk van Da Vinci 'codes'. Niet alleen het populaire boek van Dan Brown, maar ook de theorieën die regelmatig verschijnen over een nieuwe mogelijke identiteit van het model voor het portret van Mona Lisa, geven ons geen kans om belangstelling voor Leonardo's mysteries te verliezen. Waar andere tentoonstellingen met een even interessante inhoud, zoals bijvoorbeeld de Gossaert-tentoonstelling in hetzelfde museum eerder dit jaar, aanzienlijk minder bezoekers trekken, staat voor in totaal negen schilderijen van Leonardo het publiek in rijen voor de deur, houdt de media-aandacht niet op, en betaalt men inmiddels op de zwarte markt 300 pond voor een kaartje. Hoeveel van deze mensen die een bezoek brengen aan het Louvre in Parijs zouden, op weg naar de zaal met 'Mona Lisa', even stoppen om te kijken naar de andere vijf schilderijen in dit museum van Leonardo waarvan twee nu in Londen zo veel furore maken...?
Bron: www.allesoverkunst.nl
Korte biografie:
Leonardo da Vinci (1452 - 1519)
Florentijns kunstenaar, wetenschapper, uitvinder, architect, astronoom, dichter. Centraal stond zijn grote talent als tekenaar.
Geboren in het dorpje Vinci, werd Leonardo gevormd in het nabijgelegen Florence, waar hij ondermeer studeerde onder Andrea del Verrocchio. In 1482 vertrok hij naar Milaan, waar hij bij Ludovico Sforza verbleef en o.a. Het laatste avondmaal maakte. Nadat Milaan door Franse troepen was ingenomen (1499) reisde Leonardo weer naar Florence, waar hij van 1503 tot 1506 verbleef. In het Palazzo Vecchio werkte hij aan - grotendeels verloren gegane - muurschilderingen. Tot 1512 woonde hij wederom in Milaan, een periode waarin hij veel wetenschappelijke studies uitvoerde. Veel aantekeningen en schetsen hiervan zijn bewaard gebleven.
In 1513 wordt een schilderij voltooid waaraan hij in 1503 begonnen was en dat bij elke verhuizing meeging: La Gioconda (beter bekend als de Mona Lisa, te bezichtigen in het Louvre te Parijs).
Tussen 1514 en 1516 verbleef Leonardo op uitnodiging van paus Leo X in Rome. In 1516 wordt Leonardo door de Franse koning uitgenodigd naar Frankrijk te komen. Tot zijn dood in 1519 woonde hij daar in een landhuis bij Amboise, samen met zijn vrienden Melzi en Salai.
De veelzijdigheid van zijn genie blijkt misschien wel het best uit het feit dat de man die vooral bekend is als schilder van de Mona Lisa ook als de eerste geoloog kan worden beschouwd. Da Vinci was betrokken bij de aanleg van kanalen in Noord-Italië en bestudeerde daarvoor o.a. het ontstaan van fossielen, erosie en sedimentatie door rivieren en de opheffing van zeebodem tot land. Voorwaar een homo universalis.
Abonneren op:
Posts (Atom)