Hij zet de werkelijkheid naar zijn hand!

Mu.ZEE, Oostende.
Ik ben eens gaan kijken naar het oeuvre van Jean Brusselmans. De tentoonstelling bevat werken (tekeningen, aquarellen en 50 schilderijen) vooral uit de jaren '30.
Tof was dat je in het museum een boekje kreeg met een aantal observatieopdrachten en doordenkertjes.
Wat mij vooral boeide was dat hij zijn leefwereld gebruikt als inspiratiebron en telkens opnieuw zocht hoe hij die kon weergeven en herleidt tot geometrische vormen. 'Gevoel' is hier niet echt aan de orde, hij werkt met een rekenkundige precisie, totaal het tegenovergestelde van wat ik doe als ik teken.

Hij brengt het platteland met de hardwerkende boeren in beeld. Hij wou geen emoties weergeven. Hij had een rationele kijk op de werkelijkheid.

Detail uit een schilderij dat mij aansprak.

Carnaval. Een werk dat ik zou kunnen gebruiken als kunstbeschouwing in de klas in de carnavalsperiode.

"Hé, mama, de mevrouw is triestig omdat de duivel daar is!" En gelijk had ze. Het werk is gebaseerd op het gezegde 'Tirer le diable par la queu'. Dat betekent zoiets als de eindjes niet weten aan elkaar te knopen en daarom zelfs bij de duivel te rade gaan. Het gezin Brusselmans leefde in grote armoede. De reeks schilderijen over de zolderkamer vertelt over deze armoede, de armoede die uiteindelijk het leven kostte van zijn vrouw.

Ik fotografeerde enkele gezichten uit de schilderijen. Het boeide mij hoe hij met eenvoudige lijnen en vlakken het gezicht weergeeft.

Brusselmans heeft verschillende variaties getekend en geschilderd van een gewelfde voetgangersbrug over het kanaal te Anderlecht. Hier heeft hij de werkelijkheid naar zijn hand gezet en zelf een tafereel verzonnen. Een opdrachtje: verzin een verhaal bij de personages.