Welkom

Welkom op mijn muze-blog naar aanleiding van de opleiding tot muzocoach. Daar ben ik gebeten door het muzovirus. Pas maar op... het is besmettelijk.

Ik ben Els, leerkracht in het lager onderwijs. Neem gerust een kijkje in de spiegel van mijn muzische wereld. Ontdek wat mijn erfgoed is, wat mij inspireert, ontroert, blij maakt, ... Snuister eens rond in mijn 'school met talent'! Hier vind je hoe we in onze school muzisch werken.


dinsdag 27 september 2011

Zoeken naar evalueren...

Tijdens de opleiding 'muzocoach' werden we ondergedompeld in de o zo ongekende wereld van evalueren en rapporteren. Ongekend en ook een beetje onbemind...
Mijn zoontje zat toen in het eerste kleuter en hij kreeg elke ongeveer een schriftje mee waarin hij een mens getekend had. Je ziet de tekenkunsten van je kind evolueren. Heel leuk om als ouder dit te zien.

Zelf ben ik ook een fan van schetsboeken. Ik kriebel elk jaar een schetsboek vol en die bewaar ik. Heel leuk om later nog eens in te bladeren. Je ziet waar je toen mee bezig was, wat me bezielde, hoe ik me voelde. Een getekend dagboek in feite.

Toen ik het rapport Bamford las, kwam ik het volgende tegen:

"Er zijn enkele uitstekende voorbeelden van scholen die innovatieve manieren hebben ontwikkeld om zowel het leerproces bij de kinderen inzake kunst te beoordelen als dit leerproces aan de ouders te rapporteren. Eén van de bezochte scholen houdt bijvoorbeeld gedetailleerd verslag bij in een ‘vrije tekstenschrift’. Dit start wanneer
het kind begint op school (op de leeftijd van twee en een half jaar) en wordt gedurende de hele schoolcarrière bijgehouden en geüpdatet. Kinderen kiezen welke leerprocessen ze willen in het portfolio tonen en elk werkje houdt een reflectieve analyse in. Aanvankelijk wordt het door het kind gedicteerd en door de leerkracht geschreven, maar in latere jaren wordt het volledig door het kind geschreven. Deze portfolio’s zijn gemakkelijk toegankelijk in de klas. Vier keer per jaar worden ze naar huis gestuurd opdat de ouders ze zouden bekijken en met hun kinderen bespreken.
Deze portfolio’s bieden een heel mooi en gedetailleerd verslag van de groei van het kind als leerling en zijn leerprestaties, en tonen op een bijzonder efficiënte manier de progressie op kunstgebied. Om de portfolio’s aan te vullen heeft de school een heel uitgebreid rapporteringprogramma dat samen met de kinderen is opgesteld. Elk kwartaal gebeurt een gedetailleerde zelfbeoordeling, een beoordeling door de leerkracht en reflectie van de ouders. In plaats van beoordeeld te worden ten opzichte van normen (d.w.z. ten opzichte van gemiddelden) rapporteert de school de individuele groei aan de hand van vooraf bepaalde leercriteria en met behulp van een systeem gebaseerd op emoticons (b.v. smileys)."

Ik kwam te weten welke school dit was en ik wilde er meer van weten. Wat is een 'vrije tekstenschrift'? Hoe begin je eraan? Kunnen wij dat op onze school ook realiseren? De antwoorden op deze vragen zal ik op deze blog formuleren onder het label 'evalueren met een schetsboek'
Dit zijn drie voorbeelden van een vrije tekstenboek van de leerlingen van de Freinetschool 'De Harp' Gent. In mijn volgend bericht breng ik verslag uit van mijn bezoek aan deze muzische school.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten