Beeldentuin

Ik heb gisteren een heel geslaagde activiteit beleefd in het tweede leerjaar. We hebben onze carnavalskledij weer aangetrokken. Een fotograferende mama en opa kwamen op bezoek om mooie foto's te nemen met onze originele kledij. Ik heb ze uitgenodigd om onze 'beeldentuin' te fotograferen.
Er was iets heel speciaals aan de beelden...




Inleiding: beelden trekken.
De helft van de kinderen zit aan de kant van de vrije ruimte. Zij zijn de kijkers. De andere helft staat in een rij aan de rand van de vrije ruimte. Zij vormen straks de beelden. In de klas had ik een ruimte afgebakend. Dit was de tuin. Maar het is een saaie tuin. Er zouden wat beelden moeten staan. Ik trok enkele kinderen in het park en daar moesten ze bevriezen. Wat vinden de kijkers? Is dit een aardig beeldenpark?


Kern:
Wisselen: van al dat staan in het park worden de beelden moe. Er moeten reservebeelden komen. De kijkers nemen nu de plaatsen in van de beelden en nemen de houding zo nauwkeurig mogelijk over.
Beeldhouwen. Iedere wandelaar mag nu zijn reservebeeld net zo lang boetseren totdat hij een mooi nieuw beeld maakt.
Beelden die leven: Ze gaan met hun rug naar het zojuist gemaakte beeld staan. Maar wat gebeurt er nu? Achter de rug van de beeldhouwers beginnen de beelden te bewegen. Maar telkens de beeldhouwer achterom kijkt staat het beeld weer doodstil.


Slot:
Even uitblazen. De kinderen lopen allemaal tegelijk in de ruimte. Wanneer ik klap in de handen moeten de leerlingen bevriezen.