Enk De Kramer

Deze namiddag heb ik tijdens een studiedag met de Academie van Menen Enk De Kramer ontmoet. Hij gaf uitleg bij zijn tentoonstelling in de Galerie Lieve Lambrecht in Merendree. Deze tentoonstelling heeft plaats naar aanleiding van het verschijnen van de monografie
‘Seriële coïncidenties in vorm en inhoud’ en geeft een overzicht van het werk van Enk De Kramer van de laatste 25 jaar.

Zijn werken spreken met enorm aan. Vooral de werken met rood en zwart vind ik krachtig. Zijn collages boeien me, omdat ik ook graag werk met collages, maar hij vat het helemaal anders op. Terwijl ik collages maak met de afdrukken en daar dan op schilder , gaat hij voortdurend op elkaar drukken.
Hij werkt vooral met PVC platen, iets wat ik nu ook wel eens wil uitproberen. Mijn hart gaat nog altijd meer uit naar het monumentale schilderen, maar zoals Enk het zei: ‘wanneer je experimenteert ligt de horizon steeds maar verder en verder…’ Grafiek is veel meer dan afdrukken maken. Ik ben erg onder de indruk!

Wie is Enk De Kramer?

Enk De Kramer is een zeer bekwaam graficus die vooral de etstechniek gebruikt in de creatie van zijn werken.

Het recente werk van Enk de Kramer bestaat voornamelijk uit geëtste reeksen die staat na staat evolueren en waarvan de unieke druk (1/1) een deel is van zijn plastische denkproces. Op die manier ontstaan er series die zowel vormvariaties en gedaanteverwisselingen als inhoudelijke ontwikkelingen laten zien. De kunstenaar beschouwt grafiek als een volwaardig artistiek medium. Elk van zijn werken is een eenmalig kunstwerk dat opgebouwd wordt met meerdere etsplaten. Hij werkt serieel waarbij elk werk uit het vorige ontstaat.

Hij toont zich een meester in de hedendaagse abstracte lyriek door middel van diepdruktechnieken met o.a. carburendum-toepassingen, droge naald en een erg persoonlijke thematiek. Hij streeft naar een coloristische rijkdom door middel van diverse tussen- en overdrukken. Als graficus geeft hij de voorkeur aan een erg beperkte oplage waardoor zijn werk een uniek karakter verkrijgt. Het systeem zelf van de grafiek wordt door Enk De Kramer bevraagd èn beantwoord. Hij maakt geen series van hetzelfde, maar eerder een reeks van de verschillen, van de variaties op een thema. Elke unieke druk is een deel van een plastisch denkproces rond een motief. Pas als alle mogelijkheden uitgeput zijn wordt een ander motief aangeboord. Het geheel van zo een experiment vormt een serie, variaties op een vormthema. De etskunst biedt hier een picturale mogelijkheid als geen ander, omdat de herhaalbaarheid vervat zit in de etsplaat en omdat zeer in de hand gehouden variaties, de zogenaamde verschillende staten, mogelijk zijn. Enk De Kramer heeft de “reproduceerbaarheid” van de grafiek vervangen door “herhaalbaarheid”. Op die manier breekt hij met het functionele basisprincipe van de grafiek, namelijk dat het een productiemethode zou zijn waardoor het resultaat een prent wordt, per definitie ontdaan van de aura die verbonden is aan de uniciteit van een kunstwerk.