Episch theater met een koningspinguïn!

De kogel is door de kerk. Ik heb beslist en waag mij aan het schrijven van het episch theaterstuk van het verhaal "Lodewijk, de koningspinguïn" van Dimitri Leue (zie eerder op mijn blog). 't Zal niet gemakkelijk zijn...

Within Temptation "Faster"

Momenteel mijn favoriet nummer! "Eindelijk muziek die we samen graag horen", aldus mijn man.

I can't see, 'cause it's burning deep inside
Like gasoline, a fire running wild
No more fear 'cause I'm getting closer now
So unreal, but I like it anyhow

I go faster and faster and faster and faster and faster and faster and faster

I can't live in a fairy tale of lies
And I can't hide from the feeling 'cause it's right
And I go faster and faster and faster and faster for life
I can't live in a fairy tale of lies
I can feel that you mesmerize my heart
I feel so free, I'm alive, I'm breaking out
I won't give in 'cause I'm proud of all my scars
And I can see I've been wasting too much time

I go faster and faster and faster and faster and faster and faster and faster

And I can't life in a fairy tale of lies
And I can't hide from the feeling 'cause it's right
And I go faster and faster and faster and faster for life
I can't live in a fairy tale of lies

And I can't live in a fairy tale of lies
And I can't hide from the feeling 'cause it's right
And I go faster and faster and faster and faster for life
And I can't live in a fairy tale of lies

A fairy tale of lies

kunst, muzische vorming = pepmiddel

"Kunst zou pepmiddelen kunnen vervangen. Het heeft te maken met de verbeelding. Je hebt het overal nodig. De kennis is productief als het steunt op verbeelding. Kunst leert je de verbeelding stimuleren: dingen zien die eigenlijk onzichtbaar waren."
(bron: Interview met Mark Eyskens in Artishock, maart 2011)
Kunst is pepmiddel, muzische vorming is pepmiddel. Ik haal enorm veel voldoening uit het muzisch werken met kinderen. Na een geslaagde activiteit met dolenthousiaste kinderen ben ik wel een week opgepept :)

Een verbeelding van een mooi moment in een eenvoudig landschap, Roger Raveel

Een kunstenaar is geen fototoestel: Pedro Cabrita Reis

Ik las in het tijdschrift 'Artishock' van maart een interview met kunstenaar Pedro Cabrita Reis.
Ik kan mij aansluiten bij zijn visie op het onderwijs:

Een school wordt jammer genoeg niet gezien als een gebied voor experiment. 'De fout' is het ultieme taboe in het onderwijs. 
Er is geen plaats voor twijfel. Er wordt verondersteld een gedrag te ontwikkelen dat gefocust is op het bereiken van een vast vooruitzicht, een makkelijk besluit van wat het leven kan zijn.
Het beeld van de kunstenaar die het vermogen heeft de realiteit na te bootsen moet voor eens en voor goed vergeten zijn. Een kunstenaar is iemand die in staat is een nieuwe visie te creëren op de wereld.
EEN KUNSTENAAR IS GEEN FOTOTOESTEL. Men kan kunstenaar zijn zonder een neus te kunnen tekenen, of een gezicht of een hand. We hebben camera's om dit te doen.
Dit aan de jongeren doorgeven is een grote uitdaging voor de leerkrachten en mensen die verantwoordelijk zijn voor de educatie van jongeren.Dit interview is er gekomen n.a.v. het kunstproject VIRUS in Leuven: een hele interessante samenwerking tussen onderwijs en cultuur (Het rapport van Bamford gaf in 2007 aan dat er te weinig samenwerking was tussen onderwijs en cultuur. Is dit aan het veranderen?).
Pedro Cabrita Reis is de spilfiguur van het project. Er is een tentoonstelling "One after another, a few silent steps" in Museum M Leuven.

Pedro Cabrita Reis (°1956, Lissabon) is een van de toonaangevende Portugese kunstenaars van zijn generatie. Sinds de vroege jaren '90 focust hij op thema’s als huisvesting, woonruimte, constructie en territorium. Zijn inspiratie is het dagelijkse leven. Hij maakt dan ook gebruik van alledaagse gebruiksvoorwerpen zoals tafels, stoelen of deuren, die hij combineert met bijvoorbeeld neonlampen.

Vooral zijn schilderijen spreken mij aan. Het witte vlak valt mij op. Probeert hij net als Roger Raveel de afwezigheid weer te geven? 

Namiddagje vlas!

Het zag er eerst naar uit dat het een hele luie zondagnamiddag ging worden, maar de kinderen dachten daar anders over. "Gaan we een keer iets doen?" In de zondagskrant stond een aankondiging van een tentoonstelling "Kijken met Cyriel Buysse" in het Vlasmuseum. Cyriel hebben we links laten liggen, want dat was niet interessant voor de kinderen. De permanente tentoonstelling vonden ze wel heel leuk... eens kijken hoe pépé Medard vroeger zijn brood verdiende! Een namiddag vol erfgoed en jeugdherinneringen!

'Baal' in Kortrijk

Gisteren was er een voorstelling van het eerste werk van Bertol Brecht in theater Antigone in Kortrijk.
'Baal' was een unieke ervaring door de heel goede acteurs, de live-video-projecties op witte houten lamellen, het spelen met de camera's. Ik heb alvast enkele ideetjes kunnen opdoen voor mijn opdracht drama.

Voor de voorstelling was er een woordje uitleg:
Baal:
'Baal' was  het eerste werk was van Bertol Brecht dat hij heeft geschreven toen hij nog net geen 20 was. Bertol Brecht heeft het stuk 5 keer herschreven, telkens aangepast aan de tijd waarin hij toen leefde. Nu kregen we de eerste versie te zien.
Baal is iemand die van het leven baalt, een relschopper. Hij strijdt voor zijn vrijheid en gelooft dat hij de wereld kan veranderen.
Bertol Brecht was een groot toneelschrijver met een even groot ego. Hij gelooft in het communisme van de DDR en wordt in WOII slachtoffer van de boekenverbranding. Hij schreef theater om er zijn poëzie en liedjes in kwijt te kunnen.
Het episch theater gebruikt het vervreemdingseffect. De acteurs stappen vaak uit hun rol en spreken tegen het publiek. In deze voorstelling is dit effect niet zo uitgesproken, want het is het eerste stuk van Brecht.
Er wordt van de kijker verwacht van na te denken, een kant te kiezen. Het episch theater is niet vrijblijvende ontspanning.

Je ziet op de affiche een figuur met vogelkooi. De vogel is uitgebroken. Baal slaat met zijn vuist in eigen gezicht.

Wanneer je binnen komt in Theater Antigone voel je onmiddellijk sfeer. Geen klassieke theaterzaal, maar een oud industrieel pand dat dateert uit de 19de eeuw werd in 2001 gekocht en beetje bij beetje omgebouwd tot een karaktervolle ruimte. 

Theater Antigone is een theaterproductiehuis uit Kortrijk, waar je terecht kan voor zowel klassiek repertoiretheater als volledig nieuwe creaties waarbij zowel tekst, voorstelling en decor binnen het huis zelf gemaakt worden. Daarnaast beschikt Theater Antigone ook nog over een sterke sociaal-artistieke werking en een jongerenwerking.

David Bowie heeft een vijftal liedjes van Bertol Brecht gezongen en is ook in de huid van Baal gekropen. Hier zie je een fragment.

Arman in 5C

De eerste stap van Arman in de klas van het vijfde leerjaar is gezet: de kunstbeschouwing. 
Iedere vrijdagnamiddag mag ik in deze klas muzische vorming geven.
Vandaag heb ik aan de hand van het filmpje (Arman in Centre Pompidou) en andere beelden de kunstenaar voorgesteld. We hebben de verzameling beelden van Parijs twee keer bekeken. De eerste keer zonder onderbrekingen. Daarna peilde ik naar de eerste reacties van de kinderen. Die waren positief. Daarna hebben we nog eens gekeken. Ik onderbrak regelmatig het filmpje en stelde gerichte vragen. Ik gaf ook extra informatie.
De leerlingen zijn enthousiast om rond Arman te werken. Ik zal geen geleide klassikale opdrachten geven, maar de leerlingen zullen zelf aan de slag moeten. Dit vonden ze super. De ideeën borrelden onmiddellijk naar boven.
De tweede stap is nu: VERZAMELEN. Dit weekend zullen menig zolder verkend worden door de leerlingen van 5C. Daar ben ik van overtuigd! Benieuwd wat ze volgende week zullen meebrengen. Ik hoorde Ben al praten van een oude wasmachine. Knuffelberen, speelgoed, schoenen, ... zijn ook woorden die ik heb horen vallen. 

Kato de kip

Deze week in het tweede leerjaar het tweede deel uit het boek 'Is beter nog ver' van Wally De Doncker.
Het inspirerende kunstwerk was van Koen Vanmechelen.

De kunstenaar vond als kind kippen al interessant. De levende kip is voor Koen Vanmechelen ook een kunstwerk. Hij wil een superkip kweken. Met het kunstwerk "Cosmopolitan Chicken Project" wil hij aantonen dat we niet altijd hetzelfde ras moeten kweken.

Kato de kip uit het eerste kleuter kwam bij ons op bezoek. We hebben een schilderij van Kato gemaakt. Opzet van de les beeldopvoeding: grote vormen, grove penseelstreken, geen details.

Wie niet twijfelt, leeft niet!

Eerder op mijn blog kon je al zien dat ik op een rommelmarkt een mooie houten koffer uit de jaren '50 heb gekocht. Vandaag, samen met de eerste zonnestraaltjes haalde ik de muzekoffer naar buiten. Al maanden spookt die koffer in mijn hoofd en in de gang en telkens ik hem zie denk ik: "Wat ga ik daar nu mee doen?"

Schilderen of in originele staat?
Helemaal bewerken of een stukje erfgoed van de koffer bewaren?
Binnenkant of buitenkant?

Koffer of geen koffer?

Vandaag dan toch de witte verf uitgehaald:

Dikke laag of de ondergrond laten doorschijnen?
Wat doe ik met de ijzeren, mooi verroeste randen?

Is wit wel passend?

Is het niet jammer dat het mooie oude hout weg is?

Een eerste stap is vandaag gezet. Nog niet overtuigd van het resultaat, maar mijn portfolio en ik groeien verder in de muzische wereld.Ik las onlangs: "Wie niet twijfelt, leeft niet". Deze uitspraak is op mijn lijf geschreven.

Nog pinguïns!

Naarstig op zoek naar een leuk verhaal voor de opdracht drama (het schrijven van een episch theaterstuk) kreeg ik van mijn collega Els dit boekje: Lodewijk, de koningspinguïn van Dimitri Leue. De illustraties zijn van Sabien Clement.

Lodewijk is een beetje een vreemde pinguïn. Een waggelaar, een twijfelaar, een niet-weten-wat-te-doeneraar.
Lodewijk heeft vrienden en vijanden. Wanneer de tegenstand te groot wordt, moet de koning wel ingrijpen...
Een verhaal over dromen, vriendschap en een twijfelende pinguïn die niet altijd in de pas loopt.

De pinguïns achtervolgen mij. Ik heb het boekje gelezen en het spreekt mij enorm aan om er mee te werken. Het grote nadeel is dat ik van nul moet beginnen en de dialogen nog helemaal zelf moet schrijven vooraleer ik er een episch theaterstuk kan van maken. Tijd is momenteel mijn grote vijand. Maar misschien heeft er iemand een toneeltekst van dit verhaaltje? Kan iemand mij aan de toneeltekst helpen? Er is van dit verhaal ooit een voorstelling geweest.

De illustraties in dit boekje spreken mij enorm aan: eenvoudig en expressief.

Muzisch zijn is ...

Muzisch zijn is de gekte voelen

woelen en je daar goed bij voelen.

En dat gevoel willen overdragen,

er dorre zielen mee besproeien.

(vrije interpretatie op de woorden van Jacques Brel)

Detail uit mijn muzoschetsboek.

Allures in 1D

Deze beelden kreeg ik vandaag van juf Els van het eerste leerjaar. Heel enthousiast ging ze vorige week met de kinderen op pad naar de wereld van Arman. Na de beschouwing konden de kinderen zelf aan de slag, met deze prachtige resultaten als gevolg.

De week erna ging de klas in het kader van het project Arman de muzikale toer op. Ritme met een verzameling voorwerpen...

Mysterie op school!

Toen we gisteren met enkele leerkrachten de affiches van Arman aan het uithangen waren, ontstond er heel wat commotie bij kinderen. De leerlingen waren heel nieuwsgierig. Vooral de kleintjes begonnen te zoeken. De fantasie sloeg op hol. "Is het een boef? Is het een stoute meneer? Is het Urbanus?  Zit hij op zolder? Mag ik eens gaan kijken? "
Het mysterie laat hen niet los. Ik heb deze morgen al briefjes gekregen met namen op.
Ik heb enkele eerste reacties gisterenmiddag op beeld gezet. Kijk en geniet!

De affiches:

Is beter nog ver?

Wally De Doncker komt binnen enkele weken op bezoek naar het tweede leerjaar. Tijd om een boek van hem aan de kinderen voor te stellen.
'Is beter nog ver?' is een leuk luisterverhaal van Wally De Doncker met muzikale tussendoortjes dat geïnspireerd is op tien bekende kunstwerken.



Bij elk hoofdstuk hoort een kunstwerk met uitleg op maat van de jonge lezers. Elke week laten we ons meeslepen door het verhaal en leren we een nieuw kunstwerk kennen. 

"Betonmolen en 76 schoppen" van Wim Delvoye was het eerste kunstwerk in het verhaal. Een betonmolen in hout en schoppen met schilden? Wat wil Wim daar nu mee zeggen? De kinderen van het tweede weten het, hoor!

Vrouwtje is beroemd. Ze werd rijk van haar kunst. Samen met haar hondje Fala vlucht ze weg van de drukte. Tijdens hun tocht ontmoeten ze allerlei vreemde figuren. Ze gaan samen op zoek naar Beter. Het wordt een moeilijke zoektocht want Beter is nog ver.

Eerst zien... dan ideetjes!

Er rijzen toffe Armanideetjes op school...

Sinds vandaag staat er op de server op school beeldmateriaal om kunstwerken van Arman in de klas te beschouwen.

Arman, "Du producteur au consommateur", 1997

Wat zie je? 

Welke materialen heeft Arman gebruikt?

Zijn dit voorwerpen die we dagelijks ontmoeten?

Hoe passen ze bij elkaar?

Hoe heeft hij zijn kunstwerk opgebouwd?

Waarom heeft hij dit zo gedaan?

Wat wil de kunstenaar zeggen? Kan je de titel verklaren?

Welke titel zou jij het kunstwerk geven?

Vind je dat de kunstenaar zijn boodschap duidelijk overbrengt?

Hoe zou jij die boodschap overbrengen?

In het leerplan van Beeldopvoeding (VVKBaO, 1999) staan vragen op pagina 45 en 46 die je als leidraad kan gebruiken bij een kunstbeschouwing.

Wie blogt, werkt efficiënter

volgens Het Nieuwsblad

Poëtica

Er is geen poëzie in een te helder leven.
Op het behang is altijd een plek
die wacht op het vocht. Een vuile bek
zoekt in de laden naar onzegbaarheden.
Alles wat toonbaar is moet overschrijven,
ieder gedicht gewassen in inkt
die blind van de moerassen zingt,
waarvan men ziende niets kan weten.
Er is geen poëzie in een te helder leven,
in zuivere spiegels is geen gat
waardoor men in de afgrond stapt
en in het woord valt, woest en ledig.
(Charles Ducal uit In inkt gewassen, 2006)

 info charles Ducal

ART CAFE versus JEAN BRUSSELMANS

Als je je registreert op de website van het mu-zee-um, kan je de nieuwsbrieven aanvragen. Ik heb er zopas één ontvangen. Ik leest dat er in het Mu.ZEE vanaf april tot eind augustus een interessante tentoonstelling is van Jean Brusselmans.
Op 25 maart palmen de 15-25 jarige jongeren van het mu-zee-um het voormalig ART-café van Mu.ZEE in! Ze gaan er werken in de sfeer van Brusselmans om te komen tot een eigen creatie. Deze creaties kunnen bezocht worden tijdens de expo in Mu.ZEE!

Jean Brusselmans (1884-1953) was een Belgisch schilder. Hij begon als graveur en lithograaf, maar na 1904 legde hij zich nog enkel toe op schilderkunst. Zijn vroege werk is gekenmerkt door zowel realisme als impressionisme. Vanaf 1920 ontwikkelde hij een persoonlijke stijl, gekenmerkt door geometrische en gestileerde composities met grote kleurvlakken en duidelijke verftoetsen. 

muzische organisatie (deel 3/3)

Vervolg opdracht muzische organisatie
Onze laatste halte was het Mu.ZEE, het kunstmuseum aan zee. Er is wat verwarring tussen het Mu-zee-um, de vzw en Mu.ZEE, het museum voor moderne kunst. Vroeger was dit het PMMK (website http://www.pmmk.be/ )

Het museumgebouw in de Romestraat was oorspronkelijk een grootwarenhuis, ontworpen door de architect Gaston Eysselinck .
Het beschikt over een van de grootste verzamelingen moderne Belgische kunst. De permanente collectie bestaat o.m. uit werken van James Ensor, Leon Spilliaert, Jaques Verduyn, Roger Raveel, ...  Naast de permanente aanwezigheid van de grote kunstenaars zijn er ook tijdelijke tentoonstellingen. Meer informatie ook op wikipedia

James Ensor

Constant Permeke

De ambassadeurs van het museum zijn natuurlijk James Ensor en Constant Permeke. Met het Ensorhuis in de Vlaanderenstraat te Oostende en het Permekemuseum te Jabbeke heeft het Mu.ZEE nog twee belangrijke satellieten. Op beide locaties staan het leven en het werk van de kunstenaar centraal. Deze unieke plekken zijn de moeite waard om ze te ontdekken. Ik heb ze heel lang geleden bezocht in schoolverband, maar ik ben van plan om ze nog eens te herontdekken, samen met mijn kinderen.


Het museum beschikt over een team aan gidsen en een jeugdatelier. Met de bibliotheek en het Ensor Onderzoekscentrum op de derde verdieping bieden ze extra informatie aan jong en oud over moderne en hedendaagse kunst. Het jeugdatelier is voor kinderen tussen de 6 en 12 jaar. Na het beschouwen in het museum gaan ze zelf aan de slag in het atelier. Je kan ook zo'n workshop aanvragen met de klas. Er is ook een educatieve map met werkblaadjes voor de jongeren, maar persoonlijk zou ik dit niet gebruiken: te veel tekst en helemaal niet uitdagend. Als ik met de klas het museum zou bezoeken, dan zou ik eerst en vooral ze vooraf al in de klas geprikkeld hebben met leuke opdrachten en beschouwingsmethodieken. In het museum zelf is er nood aan een interactieve methodiek. Je kan een gids aanvragen, maar dat zou ik niet doen, want ik vrees dat het te veel luisteren is en te weinig zelf op onderzoek uitgaan. Ik zou zelf iets uitdenken met leuke methodieken aan de hand van het bezoekboek (van Tomas Creyfs), een boekje met opdrachten die je in elk museum kan gebruiken.

Het jeugdatelier van het museum

'Geraamten vechten voor een pekelharing' van James Ensor

'De bedelaar' van Permeke

muzische organisatie (deel 2/3)

Vervolg opdracht bezoek muzische organisaties.
 Met de zon in onze rug trokken na het Broelmuseum naar de koningin der badsteden. Oostende is voor mij altijd een beetje thuiskomen. Ik woonde daar toen ik werkte voor een jeugdbeweging. En Oostende is de thuishaven van enkele kunstenaars: Permeke, Ensor, Spilliaert, Arno, ...
We fietsten naar onze afspraak met Ewout, de coördinator van de vzw Mu-zee-um.
(Als je parkeert in een Vinci parking, mag je gratis fietsen lenen)

De voorgevel van Mu-zee-um

Website: http://www.mu-zee-um.be/
Op deze aantrekkelijke website lees je het volgende: 'De vereniging wil kinderen, jongeren en volwassenen de gelegenheid geven om vanuit een muzische grondhouding en met de muzische expressievormen (drama, beeld, muziek, woord, beweging en media) de beleefde wereld te beschouwen, te verwerken (reflecteren) en te creëren.'
Als dit niet mooi de 6 leerplannen van muzische vorming omschrijft. Met 10 kerndoelen proberen ze dit te realiseren zowel in schooltijd als in de vrije tijd. Ze sluiten aan bij de ontwikkelingsdoelen en de eindtermen.

In een rijhuisje in de Sint-Sebastiaanstraat waar de ramen een stukje van de zee laten zien, kregen we het volledige aanbod van de vzw te horen. En wat een aanbod... workshops, wandelingen met MP3- en MP4-spelers, koffers om te ontlenen, ... Op de website kan je ze allemaal vinden. De workshops zijn onderverdeeld in drie categorieën: GROEP (voor scholen), LABO (vrije tijd) en OP MAAT (inspelen op de culturele actualiteit)
We hebben de foldertjes meegekregen en thuis heb ik ze allemaal eens gelezen. Ze zijn stuk voor stuk heel aantrekkelijk zowel inhoudelijk als visueel. Je krijgt onmiddellijk zin om iets te doen. Ik vermoed ook dat alle workshops heel professioneel in elkaar zitten. De coördinator vertelde dat ze ongeveer 22000 bezoekers per jaar hebben. En dat doen ze met 2 betaalde krachten en enkele vrijwilligers. Ewout was vroeger een leerkracht muzische vorming. Zeker de moeite waard om hier eens te informeren voor een schoolreis!

Mijn top drie uit het aanbod:

1. James inviteert: na een grote waaier aan prikkels in het Ensormuseum waar de groep wordt getrakteerd op een belevingstocht, belanden de kinderen in het Ensoratelier waar ze volledig worden ondergedompeld in allerlei technieken... schilderdans, etsen, inkttekeningen, ...
We mochten zelf ook een kijkje nemen in het prachtige Ensoratelier waar muzisch beleven centraal staat. Eerder op mijn blog heb ik er al enkele foto's van geplaatst. 
2. Oostende InspireerT: een erfgoedtocht met MP4-spelers door Oostende. In deze belevingstocht met doe-boekje bekijken we Oostende door de ogen van kunstenaars... dromers, muzikanten, fotografen, architecten, ... van Delvaux tot Spilliaert... van Arno tot Marvin Gaye... van Art Nouveau tot Casino... TIJD voor een artistieke bril.

Origineel meubeltje van Ensor

3. Smullen van MARINEkunst: Visuele zee-impressies, gevoelens, fantasieën... Vanuit de prachtige marines van Ensor, Spilliaert, Permeke, ... trachten we de zee op een beeldende manier te ontdekken en weer te geven. Met de schildersezel trek je naar zee...